TEMATYKA BADAŃ
Przedmiotem badań LBR są molekularne podstawy regeneracji u ssaków, w szczególności epigenetyczne aspekty potencjału regeneracyjnego oraz możliwości farmakologicznej stymulacji regeneracji.
W naszych pracach wykorzystujemy model myszy i analizę profili metylacji i ekspresji genów w regenerujących się tkankach.
EPIGENETYCZNE PODSTAWY REGENERACJI
Wiadomo, że ludzki genom zawiera pełną informację określającą strukturę i funkcje organizmów oraz że wyciszenie genów rozwojowych jest odpowiedzialne za spadek zdolności regeneracyjnych u dorosłych ssaków. To założenie doprowadziło dr Sachadyna do hipotezy, że tymczasowe wyłączenie represji epigenetycznej może być sposobem podniesienia potencjału regeneracyjnego organizmu.
Regulacja epigenetyczna determinuje procesy rozwoju organizmów i różnicowania komórek, a także potencjał komórek macierzystych. Wraz z rozwojem organizmu następuje obniżenie zdolności regeneracyjnych. Zakładamy, że przejściowe przeprogramowanie epigenetyczne mogłoby doprowadzić do przywrócenia na pewien czas możliwości regeneracyjnych typowych dla etapu embrionalnego i noworodkowego a zablokowanych u osobników dorosłych, umożliwiając w ten sposób regenerację.
FARMAKOLOGICZNA STIMULACJA REGENERACJI
Główny nurt medycyny regeneracyjnej stanowią badania na komórkach macierzystych I próby terapii komórkowych. Nasze badania skupiają się na farmakologicznej aktywacji endogennego potencjału regeneracyjnego organizmu.
OSIĄGNIĘCIA
NOWA STRATEGIA TERAPII REGENERACYJNEJ
Najnowszym osiągnięciem LBR jest opracowanie i zastosowanie z sukcesem na modelu zwierzęcym nowej farmakologicznej strategii terapii regeneracyjnej. Terapia ta jest oparta na skojarzonym zastosowaniu epigenetycznego inhibitora i aktywatora transkrypcji. W ten sposób dochodzi do de-represji genów wyciszonych epigenetycznie i jednocześnie ich indukcji.
Regeneracja małżowiny usznej po podaniu zebularyny i kwasu retinowego EBioMedicine 2019
Aktywacja może dotyczyć genów pluripotencji lub neurogenezy aktywnych we wczesnych okresach rozwoju i wyciszonych u dorosłych. Skuteczność tej strategii wykazaliśmy stosując zebularynę jako epigenetyczny inhibitor metylotransferaz DNA i kwas retinowy jako aktywator transkrypcji szeregu genów rozwojowych. Jako model regeneracji wybraliśmy małżowinę uszną myszy BALB/c. Otwory o średnicy 2 mm wycięte w małżowinie usznej normalnej myszy laboratoryjnej pozostają do końca życia. Po podaniu zebularyny i kwasu retinowego, w ciągu 3 tygodni, nastąpiło pełne zamknięcie otworu połączone z regeneracją struktury tkanki złożonej jaką jest małżowina uszna.
Dalsze badania mąją na celu przetestowania tej strategii w innych tkankach i i narządach, jak np. do regeneracji układu nerwowego.
