prof. dr hab. inż. Jerzy Konopa | Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej

Urodzony 4 marca 1933, zmarł 21 października 2017 roku.

Wieloletni kierownik Zespołu Naukowego Chemii i Biochemii Związków Przeciwnowotworowych w Katedrze Technologii Leków i Biochemii, Wydziału Chemicznego PG, kierownik tej katedry w latach 1998–2003. Pan Profesor studia ukończył na naszym Wydziale w roku 1956, po czym przez 2 lata zatrudniony był w Katedrze Chemii Ogólnej AM w Gdańsku. Od roku 1958 nieprzerwanie pracował w Zakładzie, później w Katedrze Technologii Leków i Biochemii PG, uzyskując tam stopień doktora w roku 1963, dr hab. w 1975, a w latach 1986 i 1997 tytuły profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego.

Utrzymywał wieloletni kontakt i współpracę z ośrodkami naukowymi w USA oraz Niemczech odbywając tam staże naukowe, między innymi w latach 1975-76 na Uniwersytecie Minnesota w Austin oraz w roku 1989 w Deutsche Krebsforschung-Zentrum. Prof. Konopa był Kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Chemicznym PG w latach 1991–2002, a w latach 1988-1991 Dyrektorem Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej. W trakcie swojej pracy naukowej był kierownikiem dużych projektów badawczych finansowanych przez KBN, MNiSW oraz NCN. Działalność Pana Profesora na rzecz Uczelni to także pełniona wiele lat funkcja Przewodniczącego Senackiej Komisji Bibliotecznej oraz członkostwo Senatu PG.

Profesor Konopa był przede wszystkim Naukowcem poszukującym aktywnych związków przeciwnowotworowych i badającym mechanizmy ich biologicznego działania. Spośród zsyntetyzowanych w Jego zespole pochodnych akrydonu, związek o nazwie Symadex® dotarł do II fazy badań klinicznych na pacjentkach z przerzutowym rakiem piersi. Jego dorobek naukowy, poza ww. osiągnięciami, to około 80 publikacji w czasopismach z listy filadelfijskiej, IH=27 oraz patenty na nowozsyntetyzowane związki z grupy imidazoakrydonów, nitroakrydyn oraz innych związków heterocyklicznych. Prof. Konopa był promotorem 18 doktorów, z których 4 uzyskało stopień doktora habilitowanego, a 1 tytuł profesora.

Już będąc na emeryturze Pan Profesor kierował grantem NCBiR (2011-2014), w ramach którego zaproponował syntezę nowych pochodnych z grupy bisakrydyn, które zostały opatentowane jako aktywne wobec wyjątkowo trudnych w terapii nowotworów trzustki. Prace wdrożeniowe dotyczące tych związków są kontynuowane w Zespole Chemii i Biochemii Związków Przeciwnowotworowych Katedry Technologii Leków i Biochemii.