prof. dr hab. inż. Wiesław Wojnowski | Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej

 Z głębokim żalem przyjęliśmy informację, że 06.01.2024 odszedł od nas w wieku 90 lat Profesor Wiesław Wojnowski, twórca szkoły naukowej chemii związków krzemoorganicznych o międzynarodowym znaczeniu.

Profesor Wiesław Wojnowski urodził się 7 marca 1933 roku w Toruniu, w roku 1952 r. ukończył Technikum Chemiczne w Toruniu, a następnie w roku 1957 studia na naszym Wydziale.

Od roku 1956 był pracownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemicznego PG, kolejno na stanowiskach: młodszego asystenta, asystenta, starszego asystenta, adiunkta, a następnie docenta i profesora, jako wybitny specjalista w dziedzinie chemii nieorganicznej, głównie chemii związków krzemosiarkowych, polisilanów i estrów kwasu ortokrzemowego.

W roku 1962 otrzymał stopień naukowy doktora, promotorem rozprawy pt. „Etoksykreozosilany” był Profesor Włodzimierz Rodziewicz. W roku 1971 uzyskał stopień doktora habilitowanego, tytuł rozprawy habilitacyjnej brzmiał: „Badania reakcji alkoholizy dwusiarczku krzemu”. W roku 1980 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk chemicznych i został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W roku 1989 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk chemicznych oraz stanowisko profesora zwyczajnego.

W latach 1969–2003 kierował Zespołem Naukowym Chemii i Technologii Związków Krzemoorganicznych, a równolegle w latach 1969–1973 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Chemii i Technologii Nieorganicznej PG, dwukrotnie był prodziekanem Wydziału Chemicznego (w latach 1978–1981 oraz 1987–1990). Od 1992 do 2003 roku kierował Katedrą Chemii Nieorganicznej.

Jednocześnie prowadził intensywną współpracę z jednostkami naukowymi na całym świecie: w latach 1975-1976 pracował jako Research Associate w University of Wisconsin at Madison (USA), Department of Chemistry w zespole prof. Roberta Westa, w roku 1980 wykładał na wydziale chemicznym Southern Illinois University Carbondale. W 1981 roku gościł na Uniwersytecie w Getyndze, współpracując z prof. Antonem Mellerem. W latach 1983-1985, pracował w Instytucie Badań Ciała Stałego im. Maxa Plancka w Stuttgarcie, gdzie współpracował z prof. Hansem Georgiem von Schneringiem. Nawiązał wieloletnią współpracę z Uniwersytetem Technicznym w Aachen: prof. Welfem Brongerem oraz z prof. Peterem Paetzoldem. Od roku 1981 Profesor Wojnowski utrzymywał przyjazne kontakty z prof. Wilhelmem Klemmem.

Opublikował 152 artykuły naukowe w czasopismach z listy filadelfijskiej oraz 30 artykułów w materiałach recenzowanych oraz uzyskał 22 patenty polskie i zagraniczne. Wypromował 19 doktorów.

Profesor Wiesław Wojnowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1977), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1997), Odznaką Honorową Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1999), Medalem Chińskiego Towarzystwa Chemicznego (1988). W 2004 roku wyróżniono go Medalem za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej, a w 2017 - Złotym Medalem za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej oraz Medalem im. prof. Włodzimierza Rodziewicza „za wybitną, wieloletnią działalność dydaktyczną”. W roku 2008 otrzymał Złoty Medal za Długoletnią Służbę, a w roku 2014 uhonorowano Go tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.