Data dodania: 2022-07-21
Benefis z okazji przejścia na emeryturę profesora Jana Mazerskiego
Dnia 7 lipca 2022 roku odbył się benefis profesora Jana Mazerskiego, który po wieloletniej pracy na rzecz Wydziału Chemicznego przeszedł na zasłużoną emeryturę na początku marca tegoż roku. Uroczystość otworzyła Pani Dziekan, profesor Agata Kot-Wasik, prezentując sylwetkę naukową i dydaktyczną Profesora, po czym część wspominkową rozpoczął obecny kierownik Katedry Technologii Leków i Biochemii oraz Prorektor ds. Nauki w jednej osobie, profesor Sławomir Milewski. Wreszcie, część wspominkowo-nieformalną zamknął wychowanek Profesora, dr Tomasz Laskowski. Na koniec głos zabrał Bohater wydarzenia, profesor Mazerski, który w ramach – jak sam to określił – „ostatniego wykładu” życzył wszystkim zgromadzonym, a zwłaszcza tym najmłodszym, aby „doświadczyli w życiu takich zmian i mieli okazję zaobserwować tak olbrzymie postępy w nauce i technice, jakich miał okazję doświadczać i obserwować osobiście”. Po wystąpieniu Profesora, licznie zgromadzeni wręczyli Bohaterowi wydarzenia niemniej liczne upominki, ale przede wszystkim wyrazy uznania i wdzięczności, że mieli okazję spotkać go na swojej drodze i z nim współpracować.
Profesor Jan Mazerski ukończył studia na Wydziale Chemicznym w roku 1974, doktorat obronił w roku 1978, tytuł doktora habilitowanego otrzymał w roku 1996, zaś profesora zwyczajnego – w roku 2002. W trakcie swojej ponad czterdziestoletniej pracy na rzecz Wydziału pełnił rozliczne, zaszczytne i ważne funkcje, w tym przewodniczącego Koła Solidarności na Wydziale Chemicznym w czasie, który wymagał największego heroizmu; funkcję kierownika Katedry Technologii Leków i Biochemii; Prodziekana Wydziału Chemicznego ds. Nauki; przewodniczącego Komisji ds. Komputeryzacji Wydziału Chemicznego PG oraz inne. Rozwijał liczne współprace zagraniczne, w tym z Uniwersytetem Piotra i Marii Cuire w Paryżu oraz z Uniwersytetami w Camerino i w Anconie. Był laureatem Stypendium Fulbright’a, dzięki czemu wyjechał do Stanów Zjednoczonych na początku XXI wieku. Warsztat naukowy profesora Mazerskiego budzi powszechne uznanie i jest rozpoznawalny zarówno w naszym kraju, jak i zagranicą. To właśnie Profesor „przywiózł” na Wydział Chemiczny metodę dynamiki molekularnej, bez której trudno sobie wyobrazić współczesne projektowanie leków i wyjaśnianie niektórych mechanizmów aktywności biologicznej na poziomie molekularnym. Profesor Mazerski jest również wybitnym dydaktykiem, a w słowie „wybitnym” nie ma krzty przesady – był bowiem jednym z najwyżej ocenianych wykładowców w historii Wydział Chemicznego zarówno przez studentów, jak i współpracowników. Zajęcia prowadzone przez Profesora skupiały się na liczbach, a prawdopodobnie każdy nauczyciel akademicki, który prowadzi kursy związane z metodami obliczeniowymi zdaje sobie sprawę, jak trudnym zadaniem jest opowiadanie o liczbach w sposób frapujący i intrygujący – zatem tym większe powinno być uznanie dla profesora Mazerskiego. Prócz tego, Profesor wypromował 10 doktorów, kilkudziesięciu magistrów, a ostatnia doktorantka profesora Mazerskiego obchodzi urodziny dokładnie tego samego dnia, co Bohater benefisu, a swoją pracę – dotyczącą dynamiki molekularnej – obroniła następnego dnia po opisanym wyżej wydarzeniu. Można zatem powiedzieć, że historia zatoczyła koło.
Panie Profesorze – dziękujemy!