Selen w kiełkach brokuła. Certyfikowane materiały odniesienia w pracy doktoranta | Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej

CRMs są szeroko stosowane w badaniach środowiskowych, bezpieczeństwie żywności, farmacji i diagnostyce klinicznej do weryfikacji metodologii, kalibracji instrumentów oraz oceny niepewności pomiarowej. Ich rola jest kluczowa dla zapewnienia standaryzacji w różnych branżach, zgodności z przepisami oraz rozwoju badań naukowych.

Młode liście zielone i kiełki mogą być wartościowym elementem diety człowieka. Jednym z takich bogatych w składniki odżywcze produktów są kiełki brokuła, które charakteryzują się wysoką zawartością niezbędnych pierwiastków i związków bioaktywnych. Kiełki dostarczają nie tylko niezbędnych składników odżywczych, ale również stanowią naturalne źródło selenu – kluczowego pierwiastka śladowego o istotnych korzyściach zdrowotnych.

– Celem mojej rozprawy doktorskiej było opracowanie nowego certyfikowanego materiału odniesienia dla specjacji selenu oraz całkowitej zawartości selenu w bogatych w ten pierwiastek kiełkach brokuła. Wyniki badań wykazały, że większość organicznych form selenu koncentruje się w liściach kiełków brokuła, a nie w ich łodygach i korzeniach – mówi doktorant.

Badanie obejmowało również analizę zawartości ultraśladowych, śladowych i makroelementów w nasionach, a także określenie zawartości selenu. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że wzbogacenie kiełków brokuła w selenian sodu nie wpłynęło na zmianę stężeń innych pierwiastków. Spełniając określone kryteria, wyprodukowano CRM we współpracy z firmą Uniflora Corporation. W ramach dalszych badań 6 kg uzyskanego materiału zostanie poddane procesowi certyfikacji pod kątem specjacji selenu oraz całkowitej zawartości selenu, aby spełnić wymagania rynku CRM w zakresie dokładnych i wiarygodnych wyników.

– Stabilność jest kluczową cechą każdego CRM. Dlatego długoterminowa stabilność CRM musi być oceniana zgodnie z wytycznymi ISO. Opracowana w ramach rozprawy metoda „Make it Easier” do oceny długoterminowej stabilności CRM, wykorzystująca model ekstrapolacji liniowej, może być z powodzeniem stosowana do oceny stabilności specjacji selenu i całkowitej jego zawartości w nowo opracowanym materiale odniesienia. Podejście to ma na celu ułatwienie oceny stabilności producentom CRM, co przyczyni się do zapewnienia długoterminowej stabilności materiałów odniesienia. – wyjaśnia dr inż. Chintankumar Padariya.

Promotorem rozprawy doktorskiej jest prof. Piotr Konieczka,a recenzentami; prof. Beata Godlewska – Żyłkiewicz z Uniwersytetu w Białymstoku, prof. Anna Białk – Bielińska z Uniwersytetu Gdańskiego oraz prof. Wojciech Hyk z Uniwersytetu Warszawskiego.

W trakcie studiów doktoranckich dr inż. Chintankumar Padariya uczestniczył jako stypendysta w projekcie OPUS „Charakterystyka frakcji zawieszonej obecnej w środowisku wewnętrznym placówek opieki nad osobami starszymi oraz w placówkach opieki nad dziećmi” pod kierownictwem prof. dr hab. inż. Bożeny Zabiegały w Katedrze Chemii Analitycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska. Jego dorobek naukowy obejmuje sześć recenzowanych publikacji, z czego trzy opublikował jako pierwszy autor w czasopismach o wysokim współczynniku wpływu. Ponadto prezentował wyniki swoich badań na dwóch międzynarodowych konferencjach.

Obecnie dr inż. Chintankumar Padariya rozwija swoją karierę jako młodszy specjalista (techniczno-badawczy) w Katedrze i Zakładzie Technologii Chemicznej Środków Leczniczych, Wydział Farmaceutyczny, Gdański Uniwersytet Medyczny.