Główne projekty badawcze prowadzone w ramach grupy:

 

Mechanistyczne podstawy transferu energii w syntazie ATP
(we współpracy z prof. Helmutem Grubmüllerem z Instytutu Maxa Plancka w Getyndze)

Syntaza ATP, znana także jako FOF1-ATPaza lub F-ATPaza, jest ewolucyjnie zakonserwowanym enzymem o centralnym znaczeniu dla bioenergetyki większości żywych komórek, a ze względu na swą złożoną strukturę i wielorakie możliwości inhibicji jest uważana za atrakcyjny cel komórkowy dla nowych terapeutyków. Podstawową funkcją biologiczną F-ATPazy jest sprzęgnięcie elektrochemicznego gradientu protonów w poprzek błony fosfolipidowej z syntezą ATP – uniwersalnego nośnika energii użytecznej biologicznie – z ADP i nieorganicznego fosforanu.

 

Specyficzność i dynamika oddziaływań białko-DNA na telomerach

Mimo że informacja genetyczna zawarta jest w sekwencji nukleotydowej, dopiero związanie specyficznych sekwencyjnie czynników białkowych do wybranych sekwencji na nici DNA umożliwia skoordynowaną w czasie i przestrzeni interpretację zapisanych tak danych. Kod, który determinuje przebieg tego procesu, jest o wiele bardziej złożony niż sam kod genetyczny – zależy od sekwencji, czynników sterycznych i geometrycznych, modyfikacji potranslacyjnych, obecności innych makromolekuł i konkurencji między różnymi typami oddziaływań.

 

Działanie i modulacja aktywności γ-sekretazy w procesie amyloidogenezy

γ-sekretaza jest enzymem błonowym, który bierze udział w sygnalizacji komórkowej przez cięcie innych białek występujących w błonie. Niewłaściwe przetwarzanie jednego z nich, białka prekursorowego amyloidu, prowadzi do nadmiernego uwalniania krótkich białek β-amyloidowych, będących bezpośrednią przyczyną choroby Alzheimera.

 

Molekularne determinanty stabilności G-kwadrupleksów
(we współpracy z grupą prof. Zofii Gdaniec z Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN)

Kwas deoksyrybonukleinowy (DNA) ze względu na swoją rolę głównego nośnika informacji genetycznej jest bardzo istotnym elementem każdej żywej komórki. Od pewnego czasu wiadomo, że oprócz struktury klasycznej podwójnej helisy, DNA ma także możliwość formowania innych ciekawych struktur drugorzędowych spełniających określone funkcje biologiczne.

 

Mechanizmy specyficzności warunkujące przeciwgrzybicze działanie amfoterycyny B
(we współpracy z grupą prof. Wiesława Gruszeckiego z Zakładu Fizyki UMCS)

Amfoterycyna B (AmB) jest obok związków z grupy azoli i echinokandyn jednym z leków najczęściej stosowanych przy leczeniu układowych zakażeń grzybowych. Antybiotyk ten należy do klasy makrolidów polienowych wytwarzanych przez Streptomyces nodosus i cechuje się wysoką zdolnością terapeutyczną, co od początku lat 60. zapewnia mu stałe miejsce na rynku farmaceutycznym.

 


 

Projekty badawcze prowadzone we współpracy z innymi ośrodkami badawczymi:

Podstawy molekularne aktywności CRISPR-Cas9
we współpracy z prof. Giulią Palermo z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside

Mechanizmy regulacji allosterycznej mitochondrialnych chaperonów Hsp70
we współpracy z grupą prof. Jarosława Marszałka z Wydziału Biotechnologii UG/GUMed

Stabilność strukturalna białek tworzących fimbrie bakteryjne
we współpracy z grupą dra Rafała Piątka, PG

Molekularne podłoże protekcyjnego działania karotenoidów w siatkówce oka
we współpracy z grupą prof. Wiesława Gruszeckiego z Zakładu Biofizyki UMCS

Mechanizm aktywności przeciwwirusowej białek błonowych z rodziny IFITM
we współpracy z grupą dr. Jelgera Risselady z Uniwersytetu w Lejdzie

Modyfikowane nukleozydy jako radio- i fotosensybiliazatory uszkodzeń DNA
we współpracy z grupą prof. Janusza Raka z Katedry Chemii Fizycznej UG

Podstawy wpływu współrozpuszczalników na stabilność biomakrocząsteczek
we współpracy z grupą prof. Janusza Stangreta, PG