Jerzy Pikies (1946)
Kierownik Katedry Chemii Nieorganicznej, 2003-2009.
Urodził się 6 lipca 1946 r. w Bydgoszczy. Szkołę średnią (Liceum Ogólnokształcące Nr 1) ukończył w roku 1963 i rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Studia ukończył w 1968 roku, uzyskując stopień i tytuł mgr inż. chemii na specjalności lekkiej syntezy organicznej. W roku 1970 rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej, kolejno jako asystent stażysta, asystent i starszy asystent. Od września 1976 do marca 1977 odbył staż naukowy w Uniwersytät Rostock (Niemcy) w zespole, którym kierował Prof. G. Schott pod opieką Prof. H. Kelling'a. W roku 1978 otrzymał stopień doktora nauk chemicznych (Wydział Chemii PG), promotor: dr hab. inż. (wówczas) W. Wojnowski na podstawie pracy doktorskiej i awansował na stanowisko adiunkta. W latach 1983-1986 odbył staż w Technischen Univeristät Braunschweig (w Instytucie Chemii Analitycznej i Nieorganicznej) w zespole kierowanym przez Prof. R. Tacke jako stypendysta Fundacji Humboldta. Stopień doktora habilitowanego w zakresie chemii organicznej nadała mu Rada Wydzaiału Chemicznego Politechniki Gdańskiej 29 stycznia 1991 roku na podstawie rozprawy zatytułowanej „Nukleofilowe rozszczepienie wiązania Si-S silanotioli katalizowane aminami". W roku 1992 odbył staż naukowy w Universität Karlsruhe, ponownie jako stypendysta Fundacji Humboldta. W latach 1994-2002 jest zatrudniony na stanowisku docenta w Katedrze Chemii Nieorganicznej. W tym czasie odbywa szereg staży zagranicznych: w latach 1996-1999 w Karlsruhe w grupie badawczej, którą kierował Prof. Gerhard Fritz. Prowadzi wówczas prace badawcze nad związkami fosforu. W roku 2002 pracował również na tym samym Unwersytecie w grupie prof. Hansgeorga Schnöckela. Na stanowisko profesora Politechniki Gdańskiej zostaje mianowany w czerwcu 2002 roku. Tytuł naukowy profesora nauk chemicznych został mu nadany w roku 2005. W latach 2003-2009 sprawuje funcję kierownika Katedry Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej.
Wypromowani doktorzy:
- dr inż. Jolanta Olkowska-Oetzel
- dr inż. Andrzej Robaszkiewicz
- dr inż. Wioleta Domańska-Babul
- dr inż. Rafał Grubba
- dr inż. Aleksandra Wiśniewska
- dr inż. Agnieszka Łapczuk-Krygier
Jest żonaty i ma dwóch synów: Eryk (1971) i Tytus (1991). Jego hobby to m.in. alpinistyka. Uczestniczył w wyprawach w Himalaje.