Historia Katedry | Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej

prof. W. Floriański

Pierwsza nazwa naszej Katedry to: Katedra Maszynoznawstwa Ogólnego i Chemicznego, jako jedna z pierwszych, już w roku akademickim 1945/46 włączyła się w proces dydaktyczny. Pomimo, iż zajęcia prowadzono w zniszczonych działaniami wojennymi pomieszczeniach, przy braku pomocy dydaktycznych i w dramatycznych warunkach lokalowych i socjalnych, to jednak dzięki ogromnemu wysiłkowi, uporowi i determinacji pracowników oraz studentów udało się zrealizować całkowicie program dydaktyczny Katedry. Program ten obejmował Rysunek Techniczny na I roku oraz Maszynoznawstwo i Technikę Cieplną na roku II.

Formalnie Katedra Maszynoznawstwa Ogólnego i Chemicznego została powołana na Wydziale Chemicznym rozporządzeniem Ministra Oświaty z dnia 16 marca 1946 roku. Jej założycielem i pierwszym kierownikiem był prof. nadzw. mgr inż. Włodzimierz Floriański (1880-1952), który równocześnie kierował do 1948 roku Katedrą Rysunku Technicznego na Wydziale Mechanicznym.

prof. Z. L. Rozmej

Lata 1947-1950 to okres intensywnego rozwoju Katedry i wytężonej pracy profesora. Ponad siły okazało się dla 70 letniego Profesora odremontowanie i uruchomienie Laboratorium z Maszyn Chemicznych, w którym rozpoczęto prowadzenie ćwiczeń z Inżynierii Chemicznej dla III roku i Pomiarów Maszyn dla studentów IV roku - przy równoczesnym prowadzenia statutowej działalności dydaktycznej Katedry (nauczanie Rysunku Technicznego i Wstępu do Maszynoznawstwa na I roku, Maszynoznawstwa Ogólnego na II roku i Podstaw Inżynierii Chemicznej i Aparatury Przemysłu Chemicznego dla słuchaczy III roku). W roku 1951 prof. W. Floriański zachorował. Zmarł w lipcu 1952 roku.

doc. B. Szlemiński

Po śmierci Profesora obowiązki kierownika katedry pełnił adiunkt mgr inż. Wacław Sobociński, a laboratorium i zajęcia z Inżynierii Chemicznej przejął doc. Bronisław Nartowski (1898-1955). W 1953 roku Rada Wydziału Chemicznego powołała na kierownika Katedry mgr inż. Stanisława Weina z Gliwic, który w kwietniu 1955 roku umarł, nie zdążywszy przed śmiercią na stałe przeprowadzić się do Gdańska. W tym czasie opiekę na Katedrą Maszynoznawstwa Ogólnego i Chemicznego sprawował prof. nadzw. mgr inż. Zbigniew Leon Rozmej (1908-1975), będąc jednocześnie kierownikiem Katedry Technologii Chemicznej Drewna i Torfu. W roku 1955 na stanowisko kierownika Katedry Maszynoznawsta Ogólnego i Chemicznego został powołany doc. mgr inż. Witold Rosner (1898-1969), od 1964 roku profesor nadzwyczajny.

mgr inż. R. Dobielewski

W 1956 roku z Katedry Maszynoznawstwa Ogólnego i Chemicznego wydzieliła się Katedra Inżynierii Chemicznej, kierowana przez zastępcę prof. dr inż. Bogusława Szlemińskiego (1914-1985) i Katedra Maszynoznawstwa Chemicznego - nadal kierowana przez prof.mgr inż. Witolda Rosnera. W 1965 roku Katedra Maszynoznawstwa Chemicznego zmieniła nazwę na Katedrę Aparatury Chemicznej. W lipcu 1969 roku zmarł prof. W. Rosner, a w październiku 1969 Wydziały zostały przekształcone w Instytuty, a Katedry w Zakłady. W nowej sytuacji Katedra Aparatury Chemicznej wraz z Katedrą Inżynierii Chemicznej znalazły się w Instytucie Inżynierii Chemicznej i Technik Pomiarowych, kierowanym przez prof. dr inż. Rafała Staszewskiego, gdzie wobec śmierci prof. Witolda Rosnera zostały przekształcone w jeden Zakład Inżynierii i Aparatury Chemicznej.

mgr inż. C. Nakonieczny

W zakładzie tym, kierowanym przez doc. dr. Bogusława Szlemińskiego, obowiązki opiekuna zespołu Maszynoznawstwa i Aparatury Chemicznej sprawował do 1971 roku mgr inż. Ryszard Dobielewski (1921-1996). Mgr inż. Ryszard Dobielewski miał indeks z numerem 1 w powojennej historii Politechniki Gdańskiej, ukończył studia na Wydziale Mechanicznym PG w 1951 roku, do 1972 roku był związany z Katedrą Maszynoznawstwa Chemicznego. Od 1973 aż do emerytury w 1989 roku kierował Ośrodkiem Maszyn i Aparatów Technologii Chemicznej, Zmarł 13 grudnia 1996 roku w Gdańsku. Z historią Katedry nierozerwalnie związany jest również mgr inż. Cezary Nakonieczny (1932-2002), który po ukończeniu w 1956 r. Wydziału Mechanicznego PG. aż do samej śmierci uczył Aparatury i Maszynoznawstwa Chemicznego. Swoją działalność dydaktyczną kontynuował również po przejściu na emeryturę, prowadząc w Katedrze zajęcia projektowe. Mgr inż. Cezary Nakonieczny zmarł 7 lipca 2002 i został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko.

doc. inż. W Stankiewicz

W roku 1971 Rada Wydziału powołała na stanowisko docenta, jednego z pierwszych absolwentów Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej, w tym czasie docenta Instytutu Przemysłu Cukrowniczego w Warszawie, dr inż. Witolda Stankiewicza. Doc. dr inż. Witold Stankiewicz (1924-1980) w ciągu dziewięciu lat lat kierowania zespołem Maszynoznawstwa i Aparatury Chemicznej był opiekunem czterech prac dyplomowych (wszystkie wyróżnione w konkursach prac dyplomowych) i promotorem dwóch doktoratów: mgr inż. H. Bieszka i mgr inż. W.M. Lewandowskiego których obrony niestety nie doczekał, gdyż w pełni sił twórczych, po krótkiej chorobie, zmarł 16 lutego 1980 roku

prof. W. M. Lewandowski

Dnia 1 września 1995 roku Rada Wydziału Chemicznego reaktywowała Zakład Aparatury Chemicznej i Maszynoznawstwa Chemicznego, w którym funkcję kierownika powierzyła dr. hab. inż. W.M.Lewandowskiemu. Uchwałą Senatu z dniem 1 sierpnia 1996 roku JM. Rektor PG powołał prof. dr hab. inż. W. M. Lewandowskiego na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a kierowany przez niego Zakład przekształcił w Katedrę Aparatury i Maszynoznawstwa Chemicznego.

prof. dr hab. Ewa Klugmann-Radziemska

1 września 2006 roku Kierownikiem Katedry Aparatury i Maszynoznawstwa Chemicznego zostaje prof. dr hab. Ewa Klugmann-Radziemska. Katedra była inicjatorem utworzenia w roku 2006 Centrum Proekologicznych Źródeł Energii w Politechnice Gdańskiej, które jest jednostką międzywydziałową i ma na celu skonsolidowanie działań w zakresie badań naukowych i działalności dydaktycznej w dziedzinie pozyskiwanie energii. Pod kierownictwem Pani profesor, Katedra rozwinęła się jeszcze bardziej i nastąpiły ogromne zmiany, w tym personalne. Pomieszczenia należące do Katedry przeszły kompleksowy remont. Następowała sukcesywna wymiana stanowisk dydaktycznych na najnowocześniejsze na rynku. Zakup nowej aparatury naukowej do nowo powstałego Laboratorium, był uwieńczeniem długich starań o podniesienie jakości prac.

Wieloletnia ciężka praca, często była doceniana przez Władze Uczelni. Prof. dr hab. Ewa Klugmann-Radziemska wraz z zespołem  zdobyła wiele nagród i wyróżnień za swoją działalność.   

KIEROWNICY KATEDRY – Hronologia